هیچ سرمربى دیگرى در دنیاى فوتبال همانند یورگن کلوپ نیست، ظاهر او، طریقه صحبت کردن او و نحوه بازى گرفتن او از تیم با سایر سرمربیان متفاوت است و دورتموند همه موفقیت هاى اخیر خود را مدیون او است به طورى که اخراج احتمالى او از دورتموند غیر قابل تصور به نظر مى رسد.
به گزارش ساکرز، در فوتبال مکانیزم هایى براى جلوگیرى از نتیجه نگرفتن یک تیم وجود دارد که یکى از آنها برکنارى سرمربیان است، روشى که حتى در فوتبال مدرن نیز از اولین تدابیر و تصمیم هاى سران یک باشگاه براى نجات تیم به حساب مى آید و به محض درخواست تماشاگران براى تعویض سرمربى، سران باشگاه براى اینکه خود در خطر نیفتند، به خواسته طرفداران تیم خود گردن مى نهند، اما شرایط یورگن کلوپ و دورتموند در این خصوص کاملا متفاوت است.
دورتموند پیش از بازى یکشنبه شب مقابل مونشن گلادباخ، رده هفدهم جدول رده بندى بوندسلیگا را از آن خود نموده بود و بر طبق آمار تاریخ بوندسلیگا، بیش از نیمى از تیم هایى که در ده بازى نخست فصل هفت بازى یا بیشتر را به حریفان واگذار کرده باشند، در انتهاى فصل به لیگ پایین تر سقوط مى کنند. حتى آمار پنج باخت از دوازده هفته اول نیز سبب سقوط برخى از تیم ها شده است، اما چنین قوانینى براى یورگن کلوپ صادق نیست.
او در بازى مقابل مونشن گلادباخ بر روى نیمکت ذخیره هاى دورتموند تجربه نمود که چگونه شانس به تیم او روى خوش نشان مى دهد و دروازه حریف از فاصله ۴۵ مترى با اشتباه بازیکنان حریف و هافبک برجسته اى نظیر کریستوف کرامر گشوده مى شود، واکنش کلوپ بعد از به صدا درآمدن سوت پایان بازى نشان از کم شدن فشارهاى زیاد از روى او بوده است.
یورگن کلوپ خود بانى و سازنده تیم حال حاضر دورتموند است و دوران هاى تلخ و شیرین زیادى را با این تیم تجربه کرده، اما او به نحوى خود را در مقابل مکانیزم اخراج سرمربیان که یکى از قوانین طبیعى این شغل مى باشد، بیمه نموده است. نتایج ضعیف در بوندسلیگا هرگز جایگاه او را در دورتموند متزلزل نکرده چون این تیم بردهاى متوالى و درخشانى در رقابت هاى لیگ قهرمانان اروپا این فصل از خود بر جاى گذاشته است و اصطلاح “غیر قابل اخراج” کاملا شایسته و برازنده او است.
یورگن کلوپ از ایده ها و روش هایى متفاوت نسبت به سایر همکاران خود برخوردار است، از نظر او “تمایل به پیروزى بسیار بیشتر از ترس از باخت، سبب برد تیمى خواهد شد.” او به چنین فلسفه اى از سال ۲۰۰۸ و زمانى که هدایت دورتموند را به عهده گرفته اعتقاد داشته و نسبت به آن وفادار مانده است. در آن زمان دورتموند با شرایط حال حاضر خود بسیار فاصله داشت، چون در سال ۲۰۰۴ این تیم بعد از تبدیل شدن به تیمى معمولى تنها تار مویى با منحل شدن فاصله داشت.
هنگامى هانس یوآخیم واتسکه و میشائیل زورک مدیریت دورتموند را عهده دار شدند، تصمیم گرفتند که با اعتماد به بازیکنان جوان و برنامه اى هدف دار دیگر اجازه ندهند باشگاه سنتى دورتموند با داشتن بزرگترین استادیوم بوندسلیگا به چنین وضعیت نا مطلوبى دچار گردد، سران دورتموند براى رسیدن به چنین مقصودى نیاز به راهبرى توانا داشتند که آن را در وجود یورگن کلوپ یافتند و بعد از سپردن سکان هدایت تیم به وى حمایت بى دریغى از او انجام دادند.
به طور معمول تیم هاى بوندسلیگایى حتى بایرن مونیخ به طور بلند مدت با یک سرمربى همکارى نمى کنند و شاید توماس شاف و وردربرمن تنها همکارى بلند مدت و نسبتا موفق تاریخ بوندسلیگا باشد، همکارى کلوپ با دورتموند نیز وارد هفتمین فصل خود شده و همکارى بلند مدت تر بین طرفین نیز کاملا قابل تصور است، واتسکه نیز در این زمینه گفته است :”من هرگز یورگن را اخراج نمى کنم، هرگز” و قرارداد کلوپ را بسیار زودتر از موعد مقرر به صورت بلند مدت تمدید نموده است.
بعد از پیروزى مقابل مونشن گلادباخ احتمال اینکه بار دیگر دورتموند به صدر جدول صعود نماید افزایش یافته است، کلوپ در سال هاى گذشته موفق شده قدرت بایرن مونیخ در آلمان را به مخاطره بیندازد و دو مرتبه متوالى در سال هاى ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ قهرمان بوندسلیگا شود و در فینال DFB Pokal نیز موفق به تحقیر بایرن مونیخ با نتیجه ۵:۲ شده است. سال بعد نیز این دو تیم بازى پایانى لیگ قهرمانان را در استادیوم ویمبلى لندن به انجام رساندند، اما این بار مونیخى ها موفق به گرفتن انتقام سه ساله خود از دورتموند شدند.
درخشش دورتموند و تبدیل شدن این تیم به یک برند معتبر، باعث شهرت یورگن کلوپ نیز شده است، در سال هاى اخیر کمتر باشگاه معتبر اروپایى بوده است که پیشنهادى براى جذب یورگن کلوپ به عنوان سرمربى خود ارائه نکرده باشد. اما این باشگاه ها همواره با پاسخ منفى از سوى کلوپ مواجه شده اند، چون وى حضور خود در دورتموند را یک پروژه مى داند. او تیم و بازیکنانش را خود پرورش داده و به همین دلیل جدایى از آن را سخت و محال مى داند.
حال یورگن کلوپ مى خواهد تیم را به روند خوب خود برگرداند و به بایرن مونیخ حمله ور شود. چون این رقیب جنوبى ابتدا ماریو گوتسه، سپس روبرت لواندوفسکى را از او جدا کرده اند و به احتمال زیاد چنین اتفاقى براى مارکو رویس دیگر ستاره تیم نیز خواهد افتاد. از نظر واتسکه مونیخى ها مى خواهند دورتموند را نابود سازند و تنها اسلحه سران دورتموند براى رقابت با رقیب اصلى شان، یورگن کلوپ است و به همین دلیل او “غیر قابل اخراج” است.
By Lars Wallrodt / Die Welt Deutschland
