آنچه می خوانید برداشت مستقیم ماست از نود . توییت هایی درباره برنامه ای که همه دوستش داریم.
گزارش مستقیم ساکرز:
– شبکه سه زمان شروه نود را همواره ۲۲:۳۰ زیرنویس می کند اما به یاد نداریم این برنامه راس ساعت آغاز شده باشد. دلیلش؟ هزینه سرسام آور تبلیغات در لحظات قبل از آغاز برنامه.
– از دوستان پخش که آنتن را «بلافاصله» بعد از اخبار شبانگاهی در اختیارمان قرار دادند ممنونم! عادل اینگونه شروع می کند. یک شروع کنایه آمیز. چرا که از پایان اخبار شبانگاهی ۲۰ دقیقه ای می گذرد!
-امشب نود طولانی تری خواهیم داشت. این را فردوسی پور می گوید. چرا که روزهای پرحاشیه ای را پشت سر گذاشته ایم. آیا نود بعد از چند هفته دوباره داغ خواهد شد؟
– کولاک، شاهکار، محشر، بی نظیر. حق با عادل است. در ستایش عملکرد والیبالیست ها در جام جهانی واژه کم داریم. از تیم ملی امید فوتبال چه خبر؟
– طبق معمول، حواس مجری نود به همه جا هست. حتی به جشنواره فیلم ونیز و جایزه ای که قصه های رخشان بنی اعتماد گرفت. جایزه ای که بخش های خبری تلویزیون علاقه ای به آن نداشتند.
– سوال نظرسنجی امشب نود، درست به اندازه احوالات پرسپولیس پیچیده است. فردوسی پور همه احتمالات ممکن درباره سرنوشت کادر فنی را در میان گزینه ها گنجانده است. درباره روزهای پرآشوب سرخپوشان یک سوال کلی تر هم وجود دارد: کلا چرا؟
– هایلایت بازی امید ایران و ویتنام، از خود بازی هم نااامیدکننده تر است. حالا معلوم می شود خانزاده بعد اخراج و قبل از ضربه، یک شات آپ بلند هم به بازیکن حریف گفته است. محمدرضا یکی از ۲۴ تای ایران در جام جهانی بوده است. چشم آقای کی روش روشن!
کفاشیان وارد می شود
ارتباط تلفنی با کفاشیان، پای ثابت دقایق ابتدایی نود است. همین جاست که می گویند و می فهمیم فوتبال مان ریشه ای مشکل دارد. ریشه ای تر از این حرف ها!
-کفاشیان مشکل ته دلش را تقریبا حل کرده است. قرارداد کی روش فردا امضا می شود. مربی پرتغالی فردا صبح در تهران خواهد بود.
– رسیدیم به سوژه مورد علاقه فردوسی پور. لیست تیم های دیگر حاضر در ایچئون. صحبت از کویت و ژاپن است که یک مشت بچه را با خود برده اند و ما ۷ تا غیرالمپیکی داریم. کفاشیان موافق است. مثل همیشه!
– به شوخی می گویند بخش تقویم ۹۰ اساسا به راه افتاده تا محمدرضا میثاقی هم در این برنامه بی آیتم نماند. این بی ربط ترین بخش تاریخ ۹۰ ست. تولد آگاتا گریستی را تبریک می گویند، از کارآگاه گجت حرف زده می شود. برهانی، خیام را تحلیل می کند. به زودی باباطاهر عریان هم درباره وضعیت پرسپولیس حرف می زند. یک همچین وضعیتی ست اینجا.
– میثاقی تاکید دارد که تولد سهراب بختیاری زاده و فرانس بکن بائر در یک روز است. یعنی می خواهید بگویید تا قبل از نود امشب و جمله میثاقی، از چنین مناسب فرامهمی بی خبر بودید؟ معاذالله!
-بغض پله در نود امشب ترکید. شوخی فردوسی پور با اسکوربورد تاریخی ورزشگاه تختی و اشاره او به بطری خاص منصوریان جالب ترین بخش های ۹۰ درجه هستند.
– از لحظه انتخاب حمید درخشان به عنوان سرمربی پرسپولیس، شبکه های اجتماعی پر شده است از شوخی های مرتبط با حضور پژمان جمشیدی در این تیم. سریالِ پژمان سوژه نود هم می شود. چیزی حدود یک ساعت از شروع برنامه می گذرد و برنامه پرمخاطب شبکه سه همچنان در مقدمه به سر می برد.
– ثانیه هایی بعد ز سرنگون شدن محسن دلیر در محوطه جریمه، رسول خطیبی به داور چهارم می گوید» به امام زمان پنالتی بود. برای لب خوانی این حرف او، به تخصص ویژه فردوسی پور نیاز نیست!
– در گزارش نود، متوجه می شویم که از اسکوربورد ورزشگاه تختی رونمایی کرده اند تا یکی از سوژه های همیشگی خبرنگاران حاضر در این ورزشگاه از دست برود. خود این رونمایی البته سوژه جالبی ست. مدیر مجموعه می گوید قبل از او همه چیز خوابیده بود و حالا دیگر هیچ چیز در ورزشگاه نخوابیده است.
– سوال روز: سیانکی به هنگام گزارش بازی استقلال، از تلویزیون والیبال تماشا می کرده است؟ جا ماندن او از بازی در همین هایلایت ها هم مشخص است.
-آندرانیک، گزارش مربی دروازه بان های نفت را با عصبانیت به داور داده است. تیموریان این روزها روی نیمکت بیشتر از درون زمین به تیمش کمک می کند!
– فردوسی پور و نکات آموزشی درباره وبسایت نود. ماجرایی که هر هفته تکرار می شود.
-نصرت ایراندوست محبور شده از بازیکنان جوان استفاده کند. اصلا تیم او به جز مازیار زارع و جلال رافخایی بازیکن غیرجوان دیگری هم دارد؟
داستان پرسپولیس
-صدای حمید محمدی آرامش جالبی برای نریشن گفتن دارد. حتی اگر از بوی باروت حرف بزند.
– دایی می گوید توی درفشی فر منتظر مانده تا به او بدهند، حکم اخراج را. حکم البته رسیده اما با امضای منتقمی. او که کاره ای نیست. علی دایی این را می گوید.
دایی باید برود
– مدیرعامل سابق سرخپوشان مهمان نود است. او تکان دهنده شروع می کند. ظاهرا هیات مدیره قبل از شروع لیگ قصد داشته نسخه علی دایی را بپیجد. رحیمی از بسازبفروش ها هم عذر می خواهد!
– رحیمی در کنار سوشا، دغاغله و نوروزی، آقای کاستاریکا را هم به تیمش اضافه کرده است. میشل اومانا را می گوید!
– رحیمی: تعجب می کنم که آقای خادم از ناراحتی وزیر حرف می زند. دکتر گودرزی در اولین ملاقات به من گفت دایی باید برود. به نظر می رسد وزیر ورزش علاقه زیادی به دخالت در تصمیم های فنی باشگاه ها و تیم ملی دارد. مشورت البته. مشورت درست است!
– اینکه مدیرعامل دیرتر از همه اعضای باشگاه می فهمد قرار است جلسه اضطراری در باشگاه برگزار شود و بعدتر خبر اخراج را هم از رسانه ها می شنود. یعنی اساسا با یک اتفاق ایرانی طرفیم. تصورش را بکنید اعضای کادر مدیریت رئال مادرید دی ماریا را بفروشند و بعد با رئیس باشگاه تماس بگیرند و بگویند:«دی ماریا رو دادیم رفت، خودت خوبی؟».
– چرا دایی درست قبل از بازی نسبتا ساده با نفت مسجدسلیمان برکنار شد. رحیمی برای این هم جواب دارد. او از قول سیاسی این جمله را نقل می کند:«اگر جمعه ببریم دیگر نمی شود دایی را برکنار کرد!». با این وضعیت، کاش می شد چهره سیاسی را به هنگام پیروزی تراکتور برابر پرسپولیس تماشا کرد.
کاستاریکا چی شد؟
– سیاسی روی خط برنامه است. او از راه رسیده تا تکذیب کند. نه وزیر در برکناری دایی نقشی داشته و نه هیات مدیره با دایی مشکل داشته است و نه اصلا خبری هست. همه چیز آرام و گل و بلبل. این وسط دایی به خاطر بد نتیجه گرفتن به آرامی برکنار شده است. همین دیگر.
– مدیران پرسپولیس، کاستاریکا را آورده اند به تیم شان. استقلالی ها هم همین روزها گینه بیسائو یا جزایر قناری را می خرند!
– پرسپولیسِ بی صاحاب( با تاکید ویژه روی ص) همینه، همینه! مسجدسلیمان سرزمین نفت است و شعار.
– «ببین، فوتبال مون آنالیز نداره، اینام می شن فوتبالیست!». این کوتیشن مربوط به زلاتان ایبراهیموویچ نیست. جناب محمود تیغ نورد فرموده اند. پیش از دریافت توپ طلای پنجم!
همراهِ آخر!
– ساعت ۱۱:۵۳ اولین نتیجه نظرسنجی اعلام می شود. ۵۴ درصد در مجموع به برکناری دایی رای داده اند. خود سوال عادل البته جای سوال دارد. او اصرار دارد عبارت «اخراج غیرمحترمانه» را به عنوان نتیجه غیرمستقیم به خورد مخاطب بدهد.
– هیات مدیره پرسپولیس همراه ترین هیات مدیره با مدیرعامل بوده است. این ادعای سیاسی، فردوسی پور را به این سوال می رساند :«کی؟ همین هیات مدیره پرسپولیس؟».
– سیاسی عاشق فوتبال است اما در زمانی جنگ را ترجیح داده و بعدا هم دیگر برای فوتبالیست شدن دیر شده است. حیف شد واقعا. قاعدتا اگر وقتِ انتخاب فوتبال را ترجیح داده بود، به جای برکنارکننده، نقش برکنارشده را در این ماجرا بازی می کرد! خب، پول بهتر است از فوتبال.
-سیاسی تاکید دارد که از دایی حمایت می کند. از قدیم هم گفته اند دوری و دوستی!
سلام بر مایلی!
– پرسپولیسی ها همین را کم داشتند که پای مایلی کهن هم به ماجرا باز شود. سیاسی در این مدت از مایلی کهن درباره دایی مشورت می گرفته است! مایلی ظاهرا گزینه هدایت سرخپوشان هم بوده اما حالا که وقت افشاگری شده، رحیمی می گوید که سیاسی، مایلی کهن را به خاطر اخلاق مدار نبودن رد کرده است! همین ثانیه هاست که حاجی یک بیانیه تند و تیز ردیف کند. لتس گو!
– بحث سیاسی- رحیمی به شدت کش آمده و دقایقی ست که بدون افشاگری دنبال می شود. یک آیتم لطفا آقای فردوسی پور!
– سیاسی بساز- بفروش نیست. خب؟
– یکی از هواداران پرسپولیس تاکید دارد که جمعه بازی نمی کنند. او البته دقیقا اشاره نکرده که کجا بازی نمی کنند!
– فولادی ها برای تماشای بازی تیم شان به ورزشگاه غذیر رفته اند و آنجا فهمیده اند که بازی در تختی برگزار می شود. بین خودمان بماند، اینجا هم نوشته بودیم بازی در غدیر برگزار می شود.
-تارتار همیشه پیش بینی کرده که از کجا ضربه می خورد. این پیش بینی ها ظاهرا فقط در مصاحبه های بعد از بازی مطرح می شوند و نه در جلسه های فنی تیم!
– می گویند پرسپولیس در دهه نود به هیچ افتخاری نرسیده است. از شما می پرسیم، آیا تغییر ۴ مدیرعامل در یک سال افتخار نیست؟
گوش کنید، گوش کنید!
– انتظار برای حضور علی دایی روی خط برنامه به پایان رسید. «گوش کنید، متاسفانه شما یک طرفه قضاوت می کنید آقای فردوسی پور». دایی این طور شروع کرد. او در موعد اخراج قبلی، همین جا بود. وقتی که توی استودیو. تا حوالی صبح به کاشانی متمم نشان می دهد.
– تا این لحظه نام احمدی نژاد ۱۱ بار در برنامه نود امشب تکرار شده است. او حداقل تا ۸۰ سال دیگر در حوزه های مختلف به یاد اورده خواهد شد! حالا شد ۱۲ بار. شاید هم ۱۳.
– «حاضر نشدم به ستاد انتخابی احمدی نژاد بروم و مثل آب خوردن برکنار شدم!». داستان تیم ملی هنوز برای دایی تمام نشده است. او به هنگام اخراج البته مثل آب خوردن هم به تیم ملی عربستان باخته بود.
– سیاسی برای تلطیف فضا، با نظر دایی مبنی بر لزوم حضور او در تمرین در روز اخراج از پرسپولیس موافقت می کند. دایی اما با موافقت او هم مخالف است! به طور کلی نیستند همدیگر را این ها. برای همکاری در همین هفت هفته هم می شود به آن ها تبریک گفت.
– فوتسال هم به لحاظ حواشی یک پا فوتبال است برای خودش. حسین شمس بعد از پیروزی شاگردانش برابر تیم شمسایی، می زند زیر گریه و می گوید: «مثل زن حامله بار را زمین گذاشته ام!». این مثال حداقل به لحاظ وزنی صدق نمی کند!
بله، حالا مایلی کهن!
– سلام آقای کی روشی پور! کمتر آدمی توی ایران هست که این طور عادل را عصبانی کند. مایلی کهن اما می تواند. مجری نود ترجیح می دهد ارتباط را قطع کند اما موضع مایلی تندتر می شود :«شما فوتبال ایران را نابود کرده اید».
– مایلی همیشه دعوا دارد. مگر اینکه… نه، خلافش هرگز ثابت نمی شود. لحن او یک چیزی ست بین گریه و دعوا. اول از لباس شخصی دایی سر تمرین گلایه می کند، بعد بحث را به فوتبال و والیبال و احمدی نژاد می رساند و آخرش هم تاکید می کند:« اصلا منو بگیرن اعدام کنن!». او آمده پشت خط تا همه را تار و مار کند اما می خنداند بیشتر. استاد مسلم کمدی دل آرته، محمد خان مایلی کهن! او یک سوال خوب از علی دایی هم دارد البته: آیا علی دایی معاون اوباما بود؟
– آنطور که از آیتم لژیونرها می فهمیم، علیرضا جهانبخش دارد به لیگ برتر کشور هلند نزدیک می شود و آن یکی علیرضا، با تیم پرتغالی اش در مسیر بازگشت به دسته پایین تر کشور پرتغال است.
علی دایی را فراموش کنید
سرمربی سابق سرخ ها، از هواداران تیمش می خواهد از این به بعد بیشتر تیمشان را حمایت کنند. او ظاهرا «میلیون ها» حرف دیگر نیز دارد اما وقت کافی نیست. نظرسنچی نود با بیش از ۲ میلیون نفر شرکت کننده تمام می شود. ۵۲ درصد مردم به «برکناری» دایی رای داده اند اما شهریار همچنان از پرسپولیسی ها می خواهد دایی را فراموش کرده و هوای درخشان را داشته باشند!
– ساعت ۳ و ۴ دقیقه بامداد است. عادل دارد وسایلش را از روی میز جمع می کند و بحث رحیمی و سیاسی هنوز ادامه دارد! اگر یک نفر ان ها مایلی کهن بود بحث تا همین حالا با تلفات تمام شده و به نتیجه هم رسیده بود! رحیمی هنوز ابلاغیه اش را دریافت نکرده و در نتیجه مدیرعامل پرسپولیس است. بر خلاف خود رحیمی، عادل انگار ابلاغیه را دارد. سیاسی اما از فردوسی پور می خواهد که یک نسخه از آن ابلاغیه را به رحیمی بدهد! همه اسناد نزد همگان است و یک کپی از آن نزد فردوسی پور!
این قسمت نود هم به پایان رسید. این آدم ها، این دعواها، این بحث ها و این میزها می آیند و می روند. توی این ساعت ها، همیشه کله پاچه است که می ماند! یادتان نرود نظرتان درباره برنامه و گزارش اش را برای مان بنوسید. روزگارتان خوش.
