با وارد شدن به فوتبال حرفه‌ای دیگر وفاداری یک بازیکن به باشگاهش مساله‌ی نادر و کمیابی است. بسیاری از ستاره‌های فوتبال تیمی را که در آن چهره شدند ترک می‌کنند و برای کسب شهرت و بهتر شدن شرایط خود به تیم سرشناس دیگری می‌روند اما در این میان ستاره‌هایی هم وجود دارند که در بهترین شرایط خود و با وجود پیشنهادهای بسیار خوب نمی‌توانند دل از تیمشان بکنند. چنین بازیکنانی به چهره‌ی محبوب دوست‌داشتنی تیم خود تبدیل می‌شوند و همه از آنها به عنوان اسطوره یاد می‌کنند.
یورو اسپورت در گزارشی از ۸ ستاره‌ی وفادار به تیمشان رونمایی کرد.
۱- فرانچسکو توتی
قیصر باشگاه رم، پسر طلایی پایتخت ایتالیا و نماد باشگاه رم. “توتی” در رم محبوبیت بسیار بالایی دارد. بسیاری به عشق او به ورزشگاه می‌آیند و یا پای گیرنده‌های خود می‌نشینند.
توتی اخیرا در نشستی خبری گفت: با وجود پیشنهادهای زیاد ترجیح دادم تا در رم بمانم. رئال مادرید از تیم‌هایی بود که به دنبال جذب من بود اما عشق به رم باعث شد تا در این تیم بمانم.
توتی در هیچ حالتی حاضر نشد تیم محبوب خود را ترک کند. چه زمانی که در اوج بود و همه و همه نگاه‌ها را معطوف خود کرد و چه زمانی که در بحران گل نزدن به سر می‌برد. او حتی برای تمرکز بیشتر بر روی تیم باشگاهی‌اش ترجیح داد از بازی‌های ملی خداحافظی کند. توتی نزدیک به ۲۰ سال است که در رم توپ می‌زند. این باشگاه ایتالیایی قرارداد کاپیتان خود را تا سال ۲۰۱۶ تمدید کرد تا ال‌کاپیتانو تا ۴۰ سالگی در تیم محبوب خود بازی کند.
۲- رایان گیگز
شاید بسیاری ندانند که پسر محبوب اولدترافورد فوتبال خود را در سال ۱۹۸۵ با منچسترسیتی آغاز کرد اما تنها پس از دو سال حضور در این تیم به شیاطین سرخ پیوست تا بعدها به یکی از اسطوره‌های این باشگاه تبدیل شود. “گیگز” با ۹۵۳ بازی رکورددار تعداد بازی در شیاطین سرخ است که در مجموع ۱۶۸ گل هم برای این تیم به ثمر رسانده است. او روز جمعه ۴۰ سالگی خود را جشن گرفت، با این حال هنوز با این تیم قرارداد دارد و این احتمال وجود دارد که قراردادش را برای فصل بعد هم تمدید کند.
۳- خاویر زانتی
ستاره‌ی آرژانتینی اینتر که از سال ۱۹۹۵ تا الان در این تیم بازی می‌کند. “زانتی” در حالی بازوبند کاپیتانی را بر بازو می‌بندد که چهلمین بهار زندگی خود را پشت سر می‌گذارد. او ۸۴۶ بار با پیراهن اینتر به میدان رفته و از سال ۱۹۹۹ تاکنون بازوبند کاپیتانی این تیم را به بازو می‌بندد. او رکورددار حضور یک بازیکن غیرایتالیایی در یک تیم ایتالیایی به شمار می‌آید.
۴- استیون جرارد
کاپیتان لیورپول که تمام فاکتورهای محبوب شدن در آنفیلد را دارد. او به چند دلیل جایگاه خاصی در بین هواداران لیورپول به دست آورده است. نخست این‌که پسرعمویش در حادثه‌ی مشهور هلیزبورو که در سال ۱۹۸۹ که منجر به کشته شدن ۹۶ تماشاگر لیورپول شد حضور داشت و دوم وفاداری‌اش به پیراهن لیورپول است.
“جرارد” در این چند سالی که در لیورپول بازی کرده هیچ‌گاه قهرمان لیگ برتر انگلیس نشده است، با این حال ترجیح داد تا در تیمش بماند و پیشنهادهای زیادی را نادیده بگیرد.
۵- پل اسکولز
پسر موبور شیاطین سرخ که در رسانه‌ها بسیار مظلوم واقع شد اما به اعتراف بسیاری از ستاره‌های فوتبال جهان یکی از بهترین بازیکنان در پست خود بود تا جایی که “زیدان” آرزوی بازی در کنار او را داشت. “اسکولز” محصول مدرسه منچستریونایتد بود و به غیر از این تیم پیراهن هیچ تیم دیگری را بر تن نکرد. او در سال ۲۰۱۱ کفش‌های خود را آویزان کرد اما یک سال بعد وقتی “فرگوسن” به او احساس نیاز کرد دوباره به میادین بازگشت. او سرانجام پس از خداحافظی “فرگوسن” از دنیای مربیگری برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
۶- پائولو مالدینی
“مالدینی” یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال جهان است. او فوتبال خود را در سال ۱۹۷۸ با نوجوانان میلان آغاز کرد و در سال ۱۹۸۵ در حالی که ۱۷ سال سن داشت به تیم اول پیوست. او نزدیک به ۲۵ سال در میلان بازی کرد تا نام خود را به عنوان یکی از اسطوره‌های روسونری ثبت کند. او با میلان افتخارات زیادی به دست آورد. ۵ عنوان قهرمانی با میلان در لیگ قهرمانان اروپا از افتخارات مالدینی به شمار می‌آید. باشگاه میلان پس از خداحافظی مالدینی پیراهن شماره ۳ را به موزه برد تا نشان دهد که ارزش زیادی برای مدافع خود قائل است. قرار است که شماره ۳ میلان تنها به پسر و یا نوه مالدینی داده شود.
۷- گری نویل
“نویل” از شاگردان نجیب “سر آلکس فرگوسن” بود که با نیمکت‌نشینی در این تیم کنار آمد اما هیچ‌گاه حاضر نشد تیم محبوب خود را ترک کند. “فیلیپ نویل” برادر “گری” از شیاطین سرخ جدا شد و به اورتون پیوست تا شانس خود را در این تیم آزمایش کند اما برادر بزرگ‌تر به باشگاه محبوب خود وفادار ماند. نویل در ۲۰ سال حضورش در منچستریونایتد ۶۰۲ بار با پیراهن این تیم به میدان رفت.
۸- بوفون
او در سال ۲۰۰۱ از پارما به یوونتوس پیوست و لقب دروازه‌بان قرن را به خود اختصاص داد. “بوفون” با وجود پیشنهادهای زیاد هیچ‌گاه حاضر نشد یوونتوس را ترک کند. حتی زمانی که این تیم در سال ۲۰۰۶ به لیگ دسته دو ایتالیا سقوط کرد باز ترجیح داد در این تیم بماند. بوفون الان بازوبند کاپیتانی یوونتوس را بر بازو می‌بندد و یکی از محبوب‌ترین بازیکنان این تیم است.
