“بازگشت پاتزا اینتر” این تیتری بود که گاتزتا دلو اسپورت، پس از تساوی ۲-۲ نراتزوری مقابل لاتزیو برای صفحه اصلی روزنامه اش انتخاب کرده بود.
تقسیم امتیازات در شبی که اینتر مقابل رقیب رده سومی اش قرار گرفت، باعث شد آن‌ها سال ۲۰۱۴ را با اختلافی شش امتیازی نسبت به رده سوم، چیزی که تقریباً هدف اصلی آن ها در طول دو فصل اخیر بوده، به پایان رسانند.
هواداران اینتر و شاید مجموعه مدیریتی نراتزوری نیز بدانند که فکر کردن به سهمیه لیگ قهرمانان اروپا در شرایط فعلی، تنها خیالی باطل است، مگر این که در هفته های پیش رو تغییرات و پیشرفت‌های چشمگیری نه تنها در تک تک افراد حاضر در این مجموعه حاصل شود بلکه رویکرد این تیم نیز تغییر کند.
بدون شک، نمایش نیمه نخست نراتزوری مقابل بیانکوچلستی، یکی از ضعیف ترین عملکردهای اینتر در فصل جاری بود. روبرتو مانچینی ترجیح داد تیمش را با سیستم هجومی ۴-۴-۲ مقابل لاتزیو به زمین بفرستد، سیستمی که در کمتر از دو دقیقه از شروع بازی به وضوح اشتباه مانچینی را در انتخاب سیستمش نشان داد و اندرسون لاتزیو را پیش انداخت.
ثبات و پایداری، کلید موفقیت هر تیمی است، همانطور که همه می دانند این یک عنصر تماماً حیاتی برای هر تیمی است، امّا چیزی که مشخص است، اینتر فاقد این عنصر کلیدی است. طرز بیان و تفسیر روبرتو مانچینی از بازی دی نیمه نخست، درست غضب و خشمی را که هواداران اینتر در چند سال اخیر با آن روبرو بوده اند را باز هم نمایان کرد.
اگرچه منصفانه نگاه کنیم، سرمربی سابق منچسترسیتی، در پایان نیمه نخست به اشتباهش پی برد و با جایگزین کردن گری مدل به جای دودو، تصمیم گرفت سیستم بازی اش را به ۴-۳-۱-۲ تغییر دهد. نیمه دوم اینتر مانچینی با ضربه جادویی کواچیچ و گلزنی رودریگو پالاسیو موفق شد بازی را با کسب یک امتیاز به پایان برساند.
هرچند جدول هنوز وضعیت واضحی را از نراتزوری نشان نمی دهد. این برای نخستین بار از فصل ۲۰۰۰-۲۰۰۱ بود که نراتزوری با قرار گرفتن در نیمه دوم جدول به استقبال تعطیلات زمستانی می رود. علاوه بر این، کسب تنها یک برد و شش امتیاز در شش مسابقه اخیر، زنگ خطری برای نراتزوری محسوب می شود.
بعد از بازی به نظر می رسید مانچینی نیز از برخی جوانب تیمش ناامید شده است: “ما اشتباهاتی را مرتکب شدیم، ما دو گام رو به جلو برداشتیم و یک گام رو به عقب. ما نیاز به زمان داریم تا در بسیاری از نقاط خود را بهبود دهیم.” مشخصاً منظور مانچینی، چیزی بود که اینتر با آن دست و پنجه نرم می کند و آن هم عدم توانایی بازیکنان در ارائه کارهایی که در طول تمرینات انجام می دهند در زمین مسابقه بود.
مدیر فنی باشگاه اینتر، پیرو آسیلیو بعد از مسابقه با لاتزیو، در خصوص خریدهای احتمالی در نقل و انتقالات ژانویه گفته بود:”ما مربی جدیدی داریم و باید ببینیم در ژانویه چه چیزی نیاز داریم. سعی می کنیم نیازهای مربی را برطرف کنیم. امّا باید واقع بینانه با خودمان و هواداران رفتار کنیم و محدودیت های مالی تیم را در نظر بگیریم.”
اینتر در حال حاضر از سوی اتحادیه فیرپلی مالی یوفا، به خاطر تعویض کادرفنی و هزینه های فراوانی که برای اینتر به بار داشته، مورد بازجویی قرار گرفته است و همین مسئله دست آن ها را برای هزینه کردن بسته است. ممکن است برای خرید بازیکنی جدید، اینتر مجبور به از دست دادن بازیکنانی شود. امّا اصلی ترین سرمایه تیم در حال حاضر، برخی اعضای هسته مرکزی تیم است که هنوز در این تیم باقی مانده اند.
در واقع، اینتر می تواند امید داشته باشد،یکی از میان هندانوویچ، متئو کواچیچ و مائورو ایکاردی را در بازار نقل و انتقالات با هزینه ای مناسب به فروش برساند، مسئله ای که ممکن است کام هواداران را تلخ کند، چراکه این سه بازیکن، تنها بازیکنانی هستند که می توان تیم فعلی را حول آن دوباره از نو ساخت.
با در نظر گرفتن اینکه مانچینی اذعان کرده که تیمش برای رسیدن به رده سوم تلاش می کند و همچنین حمایت های مدیریتی از مانچینی، دیدن اینکه چگونه اینتر می خواهد در سال جدید میلادی با این شرایط کنار بیاید، جذاب به نظر می رسد.
به قلم Varun Mathure از فوتبال ایتالیا
