در آن سال های درخشان اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰، هر تیم ایتالیایی چند ستاره بزرگ داشت
شاید این روزها که سری آ به لیگ چهارم اروپا تبدیل شده، کمی تصورش سخت باشد اما زمانی حضوردر کالچو رویای هر ستاره ای بود. بهترین های دنیا در این لیگ بازی می کردند و تیم های ایتالیایی یک پای ثابت فینال های اروپایی بودند.
در آن سال های درخشان اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰، هر تیم ایتالیایی چند ستاره بزرگ داشت؛ یوونتوس، با پلاتینی، ویالی و باجو، اینتر با سه سردار آلمانی اش، کلینزمن، برمه و مائتوس، میلان با سه تفنگدار هلندی اش، گولیت، رایکارد و فن باستن چشم ها را خیره می کردند و البته ناپولی که یک تک خال رویایی داشت؛ ال دیه گو.
بی تردید زمان زیادی طول خواهد کشید تا فوتبال ایتالیا به آن روزهای خوب برگردد. البته آن زمان هم شاید فوتبال دنیا ستاره هایی مانند مارادونا و گولیت نداشته باشد.
